Thursday, November 29, 2007

รับบริจาคข้าวสาร

"รับบริจาคข้าวสารเท่านั้นค่ะ"
"เงินสดไม่รับเหรอครับ"
"ไม่รับค่ะ รับแต่ข้าวสาร"
"คุณเอาเงินสดไปซื้อก็ได้นี่นา ได้ผลเหมือนกัน"
... (ยิ้มแหยๆ)
... (เดินเซ็งออกไปด้วยความหัวเสียเพราะไม่ได้ทำบุญสมความตั้งใจ)
...............................
มีคนมากมายอยากทำความดี เกือบทุกคนกระตือรือร้นที่จะทำแต่กลับมีข้ออ้างให้กับตัวเองเพื่อหลีกเลี่ยง ตัวอย่างที่ยกมาเป็นเพียงการผูกเรื่องจากสิ่งที่ได้พบเห็นมาจริงๆ เขาคนนั้นอาจลืมคิดไปว่าการรับบริจาคแต่ข้าวสารเท่านั้น และไม่รับ เงินสด, พันธบัตรรัฐบาล, เช็ค, ตราสารชนิดต่างๆ, ทอง, ฯลฯ นั้นเพราะเหตุผลดังนี้
1. รวดเร็ว เอาข้าวสารมา เอาขึ้นรถ ไปส่งให้ผู้ยากไร้ หุงข้าวกิน จบขั้นตอน
2. ตัดตอนกระบวนการอันอาจทำให้เกิดเรื่องผลประโยชน์ทับซ้อน เช่น การประมูล (ในกรณีองค์กรจำเป็นอย่างยิ่ง), การแบ่งเปอร์เซ็น, การผูกขาด, หรือการหาผลประโยชน์ใส่ตนในรูปแบบอื่นๆ
คนที่คิดด้วยลอจิคดังตัวอย่างบทสนทนาให้เหตุผลว่า "มีค่าเท่ากัน" ซึ่งดูจะเป็นการพูดให้น้ำหนักกับเหตุผลของการไม่สามารถทำได้มากจนเกินไปหน่อย เพราะมีอีกหลายคนที่
- หิ้วมาจากบ้าน
- ซื้อจากร้านสะดวกซื้อใกล้เคียง
- ใส่รถมาจากบ้าน
การทำความดีจึงไม่อาจมีข้ออ้างใดๆที่จะใช้เพื่อให้เหตุผลกับตัวเองเพื่อให้เกิดความชอบธรรมได้ เพราะถ้ามีจิตใจที่อยากทำจริงๆ ข้ออ้างใดๆก็ไม่สามารถนำมาใช้หลบเลี่ยงได้ อาจมียกเว้นบ้าง เช่น ใส่เฝือกขาอยู่ จะหิ้วมาจากบ้านก็ไม่ได้ รถยนต์ส่วนตัวก็ไม่มี เดินไปซื้อปากซอยก็ไม่ได้ จะวานใครก็เกรงใจ หรือ ลูกไม่สบายเลยต้องลางานเฝ้าลูกอยู่บ้าน ที่คิดๆไว้ว่าจะทำเลยไม่ได้ทำเพราะกว่าจะมาเค้าก็ปิดรับไปแล้ว เป็นต้น ใจความสำคัญก็คือ คนเรามักจะเอาความคิดตัวเองเป็นศูนย์กลางจนลืมนึกไปถึงเหตุผลอื่นๆที่คนอื่นเขาก็มีกัน จนใจที่สุดก็พาลคิดไปว่าเพราะคนอื่นนั่นแหละ ฉันจึงไม่ได้ทำ...

0 Comments:

Post a Comment

<< Home